معنی دیوانه

دیوانه وار گرد شهر میگردم و به در هر خانه آویزان میشوم. زنگ را به صدا در می آورم. از آیفن صدا می آید:

کیه؟

میگویم خانه دوست اینجاست؟

میگوید : گم شو دیوانه!

از شهر خارج میشم و سر به بیابان می گذارم . کلبه ای میبینم . از خاک و چوب. تک و تنها در دل کویر . نزدیک میشوم با تکه سنگی به در کلبه میکوبم . از کلبه صدا می آید :

کیه؟

می گویم خانه دوست اینجاست؟

میگوید:آری

در را باز میکند و با ناز و کرشمه میگوید بفرما دیوانه!

و من برای اولین بار واژه "دیوانه" را در دل کویر معنی میکنم

نویسنده : وحید _ بامداد 29 آبان 1386

جامه خوشبختی

چند روزی پی
این تن لخت
آواره شدم
پشت ویترین مغازه ندیدم هرگز
دست در دامن خیاط شدم
گو آن خیاط
ساحر دهری بود
که بپوشاند مرا
جامه بدبختی
چون به فکر آمد سر
هرکسی جامه خوشبختی خود
خود باید بافتن
و چو نتوان بافتی
تن لخت به زه جامه بدبختی ایست
وحید بامداد

بودیم.... و شدیم.....

دوستان عزیز و گرامی .بریده ای از مثنوی (بودیم- شدیم) دیشب به نگارش درآمد مثنوی بالا را بخوانید و یک مصراع از خودتان در نظرها به آن اضافه کنید
وحید- بامداد

شقايق

این شقایق که تو نامش بردی
سال هاست
چشم به خورشید دارد
هر بهاران
او در دل دشت می روید
که بگوید
ای دشت
تو بدون من
نداری منظر
ولی افسوس
که این حس غرور
زود پژمرده شود
یا به دست ره گذری
چیده شود
یا با پایی لکدمال شود
یا با بادی پرپر گردد
یا با آتش خرمن
در تاریکی شب
در غربت دشت
میسوزد
وحید(بامداد)